Dit zijn de 7 beste redenen om “zeuven” te zeggen

Het had zo’n mooi cijfer kunnen zijn, de 7. Totdat een groepje besloot ermee aan de haal te gaan. Los van elkaar (of is er een geheim verbond?) begonnen mensen “zeuven” te zeggen. Heel dat cijfer naar z’n moer. En toch, als je echt je best doet, zijn er redenen te vinden om “zeuven” te zeggen. Hier zijn ze.

1. Je leest graag extra letters die er niet staan.

Vet leuk! Of moet ik zeggen: “veut leuk”? Is wel weer verwarrend voor studenten die lid zijn bij het corps. Maar ja, dat zal jou boeien. Met je extra ‘u’. Zeg je trouwens ook “Zeuvenaar” en “Seuvenum”? En: “even dit bestand seuven”? Of: “kun jij deze groenten zeuven”? Moet wel, vind ik. Als je dan toch bezig bent met idiote woorden maken.

2. Je hebt vaak te maken met mensen die het geluid van een ‘n’ niet van een ‘z’ kunnen onderscheiden en heel toevallig ook niet een ‘g’ van een ‘v’ kunnen onderscheiden.

Oké, dit is denk ik de beste reden. Vermoeiende telefoongesprekken zijn dat, met mensen die dit soort letters niet kunnen onderscheiden.

“Nee, niet negen. ZEVEN! ZEEEEEVEN!”

“Wat? Negen?”

“Zucht… Zeuven.”

Als je vaak genoeg dit soort gesprekken hebt, wordt het vanzelf normaal. Weet je? Als jij tot de mensen behoort met vrienden en/of zakenrelaties die het geluid van een ‘n’ niet van een ‘z’ kunnen onderscheiden en heel toevallig ook niet een ‘g’ van een ‘v’ kunnen onderscheiden, dan heb ik niks gezegd. Die mensen zijn gewoon kneuzen, niet jij. Jij doet alleen maar wat nodig is om de wereld een betere plek te maken. Respect.

3. Het klinkt vet deftig (of juist vet straat).

Tenminste, dat denk jij. Op feesten en partijen met mensen die jij onwijs hoog hebt zitten, kun je niet genoeg dingen bedenken waar het cijfer 7 in voorkomt. Je hebt er zelfs speciaal een BMW Zeuvenserie voor aangeschaft, bent ingetrokken in Schuinesloot (of toch Zeuvenaar of Seuvenum?) en roept steevast “Zeuven-Up” als je een drankje bestelt of krijgt aangeboden. Jij hebt het gemaakt in whatever sociale kring je rondhangt. De rest van de wereld (nou ja, Nederland en België) weet gewoon dat er geen ‘u’ in ‘zeven’ zit en vindt je dus gewoon raar.

4. Je vindt het vet kut als alle regels van “Dikkertje Dap” rijmen.

Al van jongs af aan moest je dat joch niet, en die giraf al helemáál niet. Met z’n lange nek. Dus fuck die plaat en fuck het zingen in de klas. Amper 3 jaar oud gooide jij roet in het eten voor iedereen die wel down was met Dikkertje. Huilende klasgenootjes, withete juffen, dagen bij de logopediste: no sweat. Het was het waard.

5. Een psychopaat heeft je familie gekidnapt en dreigt ze allemaal op gruwelijke wijze dood te martelen als jij nog 1 keer “zeven” zegt.

Ja shit, dan kan ik er ook weinig tegenin brengen. Natuurlijk zeg je dan “zeuven”. Man, ik zou heel het cijfer gewoon zoveel mogelijk vermijden. De vraag is natuurlijk wel: hoe lang houdt hij je gezin vast? Als hij de rest van je leven je gezin gijzelt, is het dan niet beter om gewoon “zeven” te zeggen? Dan hebben ze even pijn, maar dat is beter dan dat ze de rest van hun leven in de greep van een psychopaat zijn en jij maar “zeuven” moet blijven zeggen. Maar dat is natuurlijk geheel aan jou.

6. Je staat voor de deur van een supergeheime club waar je al je hele leven bij wilt, en het wachtwoord is “7”, maar de baas van de supergeheime club zegt altijd “zeuven” en heeft het wachtwoord ingesproken en de automatische spraakherkenning die gekoppeld is aan het openen van de deur herkent dus alleen “zeuven” en niet “zeven”.

Op zich een goede reden, ware het niet dat ik dus never bij een club zou willen van iemand die “zeuven” zegt. Mijn advies: gewoon je eigen club beginnen met mensen die “zeven” zeggen en de club van dat sujet dat “zeuven” zegt gewoon helemaal kapotmaken. Hij verpest het voor de rest, niet jij.

7. Je vindt het vet guitig klinken.

Oprotten. Nu. Het klinkt vet kut en dat weet je zelf ook.